Татьяна Александровна Бут: «Люди, пожалуйста, живите…»

Танінай мамы не стала, калі ёй не было і пяці гадоў. Таму, калі дзяўчынка гуляла з сяброўкамі, якія пераўвасабляліся ў прадаўцоў і настаўніц, яна ўяўляла сябе толькі ўрачом. Магчыма, таму, што хацелася дапамагаць людзям справіцца з хваробай, падаўжаць жыцці. Як некалі мама, якая была медсястрой. У выніку, атрымаўшы школьны атэстат, шлях Таццяны Бут ляжаў толькі ў ВНУ аднаго накірунку — медыцынскага.